MUZAFFER BEY

Melek gibi bir adamdı. Çocuksu bir yürek dolusu şefkat, merhamet ile insanlarla, karıncadan keçiye hayvanlarla dost.

Şimdi yatağında ölümü beklerken de öyle. Arada bir uyandığı uykusunda yüzü, işini bitirmiş, onu götürecek otobüsü bekleyen biri gibi. Dingin.

Evinde ona özenle bakan yakınlarına da geçmiş bu. Keder elbette ama derin de bir huzur var yüzlerinde.

*
Az önce haberini aldım.

Otobüsü gelmiş.

İyi ki yaşadın Muzaffer Bey!