AÇ KAPA KORONA

Türkmenistan’ın başındaki kişinin salgının ilanıyla birlikte korona virüsü bir kararnameyle tehdit statüsünden çıkardığını okuduğumda göbek dolusu gülmüştüm. Aşıymış, ilaçmış, hastaneymiş, korunmaymış, kim uğraşacak! Çıkar bir kararname, mesele ortadan kalksın.

İki ay sonra dünyanın birçok yönetimi aynı yolda değil mi? Aç-kapa-korona.

Virüsün ne haltlar karıştırdığını hâlâ pek bilemiyoruz. İstatistikler kapanmayla da şimdi açılmayla da anlaşılır bir ilişki içinde değil.

Ama sıkıldık!

Sağlık tehdidi, ekonomik tehdit, hepsinden önce sıkıntıdan öleceğiz.

Bir konuya horozun tavuk üzerinde kalışından bile kısa süre odaklanabilen insan için iki ay ölümden beter.

Hareketliliğe boğulmuşken bu hareketsizlik.

Oradan oraya atlamaya bağımlıyken alışkanlıklardan kopuş.

Nefesini mesafesizlikten alan bizim gibi kültürlerde sosyal mesafe.

Kapağı 5-10 değil, milyar insan üzerine kapamak düdüklü tencereyi supabına mercimek tıkanmış hale getirmiş olmalı.

Ateşi kapa, basıncı düşür, kapağı aç. Çiğ kalan kalsın.

Pişen sağlar bizimdir.

*

Koşa koşa nereye dönmeyi iple çekiyorsak?