ELLERİMİ SEYRETTİM

Sebzeleri soyar, tahtaya yatırıp doğrarken ellerimi seyrettim.

Becerikli olmayan ama sakar da olmayan ellerimi. Ağır, ihtiyatlı, dağınık görünümlü hareketlerle kardeş kardeş çalışmalarını.

Seyretmekten rahatsızlık duyduğumdan seyredilmesinden de hoşlanmadığım şu bir çift emektarı.

Haşin ama becerikli, zarif ve kıvrak, kendileri güzel olmasa da hareketlerinde güzelleşen, seyretmesi büyüleyici bir ustalık sahibi veya güçlü kuvvetli, tuttuğunu koparan başka ellerin sınıfından olmadıklarından bugüne kadar sadece eksiklerini gördüğüm (görmemek için başımı çevirdiğim), gözüme giremese de sadakatle yapabildiklerini yapan ellerimi.

Hareketleri bir seyir sunmasa da dokunduklarını, kavradıklarını duyan, okuyan eller oysa bunlar. Dokular, dokunuşlar arasında ahengi, ahenksizliği seçen, onlarla cümleler kuran, dokunmanın aleminde yolculuklara çıkan.

Hareketleri olmasa da hissedişleri incelmiş eller.

Varsın mesela mutfakta ustalaşamadan kırışmış olsunlar dedim, sadece hayatta kalmamdaki hizmetleriyle de değil, iyi eller bunlar.