Kayıtlar
İstiyorum demek genellikle yetiyor.
İstemek en fazla “nasıl istersin!” ile kurcalanıyor. Neden ileyse pek nadir.
Nedenlerin payandalığına ihtiyaç duyan, istememek.
Birinin isteği diğerinin isteksizliğiyle karşılaştığında gerekçelendirilmesi gereken o.
Tıpkı istemek gibi istememenin de bin bir nüansı var.
İstediğin bana bir şey ifade etmez, “göbeğimi hoplatmaz,” yerimden kımıldatmaya yetmeyebilir.
Benim istediğim başka şeydir, onun peşinden giderim.
Düzenimi altüst edici gelir, iter, dışımda tutarım…
Bir ucu “istiyor değilim,” öbürü “isteğini geri çeviriyorum” olan 180 derecelik bir yelpaze. Ama sanki bu ikincisinden, yani karşımdakini itmekten ibaretmiş gibi yumuşatılması, yatıştırıcı gerekçelerle savunulması gerekiyor.
Gerekçelerin, istememenin algılanışı kadar oturaklı olması, su götürür yanı olmaması bekleniyor.
Şöyle cıvıl cıvıl bir isteği, “benim içimden gelen ise öylece oturup burnumu karıştırmak” diye karşılamada -niyet hiç bu olmasa da- öldürücü bir şeyler var.
İstemek istememekten çok daha meşru.
Neden?
Deyiş bile olmamış mı: İsteyenin bir yüzü..
YanıtlaSilikiliden birinin isteğini dile getirmesi, diğerinin ise istememesi, isteyenin "reddedilmesi" anlamını taşıyo, eğer isteyen bunu kişisel algılıyorsa, böyle bir kültürde yetiştiyse ... bizim gibi :))))) süper Sedaaaa
YanıtlaSil(devam) :) isteyen ise, istek halindeyken o anda tek başına o dünyada var olduğu illüzyonuna kapılmış bulunmakta; var olmanın en iyi yolunun kendi isteğinden geçtiğine inanmakta ... gene aynı kültürün gereği :))) isteyen yaşamda var olan, istemeyen yaşamdan çıkmak isteyen ... var olanın isteği sorgulanmaz çünkü istek var olmanın, var olmayı istemenin beliritisi; istemeyen "oynamıyorum" diyor, "neden???", "nasıl istemezsin???"
YanıtlaSil