HACI ŞAKİR İLE PETROF

Son kalanlar ayıklanırken piyano da görücüye çıkacaktı. 78’de Prag’dan belki öğreniriz belki satılır diye alınmış bir Petrof. Yaslandığı duvardan gövdesi, pek az açılan kapağıyla ruhu hiç kımıldamamış, akortu da düştüğü yerden düşen ama ışıl ışıl bir saz. Kardeşim fotograflamam için kapaklarını açar, şaşırtıcı işçilik grafik çağrışımlar uyandırırken içinde bir kalıp da sararıp taşlaşmış Hacı Şakir buldu. Sabun değerlendiren bir aileyiz. Kirli sepetlerinin dipleri rengarenk, katman katman ele gelmez olan sabun kirtiğiyle kaplıdır. Kokuya karşı, böceğe karşı, israfa karşı sabun.

Bunca işin yanında bir de yasa iyi gelse ya. Yürekleri hafifletse, siyah-beyazlaşan algıyı geri renklendirse, için içi yemesine engel olsa.

Biri diğerinden medet umacakken biri sessiz bir piyano, diğeri su yüzü görmemiş sabun, iç içe ve alakasız, kırk yıl aynı evde yaşamış gitmişler.