O MU, BEN Mİ?

George Prochnik, In Pursuit of Silence’dan

“Körfez bölgesinde sessiz Budist inzivaları düzenleyen Gene Lushtak, yirminci yüzyıl Tay Budizm’inin en önde gelen liderlerinden Ajahn Chah ile ilgili bir hikaye anlattı. Faal olduğu manastıra genç bir keşiş gelmiş. Manastırın dışındaki kasabada insanların bütün gece şarkı söyleyip dans ettiği bir dizi festival yapılmaktaymış. Keşişler meditasyonlarına başlamak üzere sabahın üç buçuğunda kalktıklarında bu partiler bütün gücüyle sürüyormuş. Sonunda bir sabah genç keşiş Ajahn Chah’ya feryat etmiş; ‘Muhterem! Gürültü çalışmama engel oluyor, bütün bu gürültüde meditasyon yapamıyorum!” Ajahn’ın cevabı, ‘Gürültü seni rahatsız etmiyor’ olmuş, ‘Sen gürültüyü rahatsız ediyorsun.’ Lushtak’ın ifadesiyle, ‘Sessizlik, sessizlik olduğunu düşündüğümüz şeyin bir fonksiyonu değildir. Tepkimin sükunet oluşudur. Sessiz olan, benim şeylerin nasıl ise öyle olmalarına itirazımdır.’”