İş başa düştüğünde, istek, şevk, uyaran oluşumu
insanlarla etkileşimden uzak, kapalı devre çalıştığında ağırlaştığını
hissettiğin oluyor.
Donuk, miskin, tatsız.
Aldırma. Çık kafanın içinden (her şeyin
büyütülüp abartıldığı, altından kalkılmaz kılındığı yer orası).
Sıradan bir işe giriş. Temizlik yap, sağı solu
toparla, o an elinin altında ne varsa. Fazla bir çaba gerektirmeyen herhangi
bir şey iş görür.
Dağılmadan o işi yap.
Hiçbiri olmadı, sıkı bir yürüyüş yap gel.
Kendine hareketi hatırlat.
Ardından yeniden işlediğini görüyorsun.
Tulumbadan su çekmek için önce içine bir kova
su dökmek gibi.
Her seferinde işe yarıyor.
Yeter ki çık, o ağdalı kıvamı ümüğüne çöken
kafanın dışına.
*
Hatırlamalı. Uyuşukluk çöktüğünde uzak
duracağın şey, bunu daha da körükleyen ve faaliyetmiş gibi görünen
uyuşturucu meşguliyet. Televizyona, internete, bilumum ekrana kaptırmak vs.
Sana gereken devinim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder