HAIKU DUYUŞ

Sabah ışığı. Tepelerin yeşili içinden sırtları ışıldaya söne geçen koyunlar.

GAR GÜNÜ

Bugün güneye göçmek yerine, durduğu yerde dört yönden gelenleri dört yöne dağıtan gara gittim.

Gözlerim uzayıp giden rayların, peron ve iri yapının düzenleyici perspektif çizgilerini istedi birden. Daralmayı kol uzaklığına iten, kendine uzay, gidecek yer açan o çizgileri. Keskin belki. Ama kendi başına yoksun olduğu düş gücüne, üzerinde görünmediği bir sayfa açıyor. Rayların sekiz yönde sonlanan uçlarını hayal et! Ya da etme, sadece bak. Kafan derlensin toplansın, yeni doğrultulara koyulsun.

https://plus.google.com/photos/118198168542066911108/albums/6136859813492152545

Soğuk, güneşli, kışa dönük bir bahar sabahı.

Tenha.

Bir süre sonra seslerden yana da ne kadar tenha olduğunu fark ettim. Garın içi, dışı, ana cadde.. Aynıydı. Sesler, kubbeleşen duru göğe boş raylar üzerinde emilir gibi. Geride dolu, sakin bir sessizlik bırakarak meydanı onlar da hissedişe açtı.