Derken kıyamet koptu. Bombalar patladı. Onlarla birlikte hesap-kitap,
senaryolar, güç ve kontrol yanılsaması. Dengeler akan kana karıştı.
Şok, öfke, acı yükselip sıradanlığa katıldı.
Gündelik yaşam gündelik gaileleriyle trajediyi kuşatıp
üstüne çıkmada gecikmedi. Hiç gecikmez.
Haberine yasak gelmişti ama gelmese de olurdu.
İnfial öfkeli mesajlar, yazılar, konuşmalarla Facebook’ta
paylaşılan diğer şeyler arasında akmaya başladı. Bir süre sonra akmaz olur.
Yegane süreklilik olarak sıradanlık, ressamı olmayan bu
resmin fonu olmaya devam eder.
Kedi fotoları, şarkılar, türküler, öğle yemeğinde ne
yenildiği, balkona hangi yeni çiçeklerin alındığı, bol karikatür.
Birbirinin yerini alan, çakışan, çatışan, uyuşan, kabarıp
dökülen duyguların, düşüncelerin, olayların boca edildiği hayat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder