90 SANİYE, BAŞVURDUĞUMUZ DİKKAT DAĞITICILAR -4

 

·       Pesimist, kinik ya da iğneleyici misiniz?

Kötümserlik ve alaycılık üzüntü, çaresizlik, öfke ve hayal kırıklığı duyduğunuz geçmiş deneyimlerin sonucudur. Kötümser ve alaycı bir tavır hayal kırıklığı ile bu daha gerçekleşmeden baş etme yollarıdır. Durumun gelecekte daha parlak olmayacağı beklentisiyle bu tutumları takınırsınız. Bunlar üstesinden gelmede bocaladığınız üzüntü, çaresizlik, öfke ve hayal kırıklığından dikkatinizi alma yoludur. Yıkıcı olabildiğini bilseniz de kötümserlik, alaycılık ve iğneleyiciliğe hangi sıklıkla başvuruyorsunuz?

·       Bir dikkat dağıtıcı olarak haksızlığı takıntı haline getiriyor musunuz?

 

Hayatın neden adil olmadığına, neden kimi zor tecrübeleri yaşamak zorunda kaldığınıza dair düşüncelere gömülmek sizi bu düşüncelerin altında yatan üzüntü, öfke, hayal kırıklığı, çaresizlik ve engellenmişliği yaşamaktan alıkoyar. Hissedilmek için yakaran duyguları tümüyle buyur etseniz ve 90 saniyelik dalgalar halinde gelişlerini yaşasanız ne değişirdi? Bu duyguları tümüyle yaşamak belirli bir duruma bakışınızı ne yönde değiştirirdi?

 

·       Acı verici duyguları uzak tutmak için saldırganlığı, tehditler ya da şiddeti kullanıyor musunuz?

 

Saldırganlık, tehditler ve şiddet, suçlama ile eleştirinin daha aşırı biçimleridir. Etki aynıdır; bunlar da dikkatinizi duygularınızdan, yaşadığınızdan ve belirli bir durumda sorumluluk almaktan uzaklaştırır. Ne tür saldırgan sözel ya da fiziksel yollarla daha derinlerdeki nahoş duyguları uzak tutmaya çalıştınız?

 

·       Kaos sizin için bir yaşam biçimi mi?

 

Her tarakta beziniz olması, kendinizi tümüyle başkalarının problemlerine vermek, sürekli olarak “ters gidene” veya çözmeniz gerekenlere bakmak kendi yaşadığınızdan uzaklaşma yollarıdır. İhtiyaç duyulma arzusu kendi duygusal gereklerinizi bir yana atma ya da boğma isteğinden mi geliyor?

 

·       Giriştiğiniz her şeyi pürtelaş mı yapıyorsunuz?

Bir etkinlik ya da deneyimden diğerine koşmak, yaşadığınız şeye duygusal tepkilerinizi geçiştirmenin bir yoludur. Meşguliyet kolay bir dikkat dağıtıcıdır; fazlasıyla çok işe girişir, kendinize duyguları yaşayacak zaman bırakmazsınız -müthiş bir verimlilik de cabası olur. Fakat manik denebilecek bu yapıp etmenin fiziksel ve duygusal tükenişle sonuçlanması işten değildir. Yaptığınız her bir şeyde kendinize daha fazla zaman tanıyacak olsanız kendinizi ne kadar daha sakin hissedeceğinizi bir hayal edin; bunun sizin üzerinizdeki etkisinin, anlamı ve değerinin ayırtına varabilir, duygularınıza yer açabilirsiniz. Dinlenme ve sükunet zamanları gerçekte olup bitene erişmenizi sağlayabilir. Kalburun üzerinde dikkatinizi hak eden neler kalıyor?

·       Önünüzdeki iş, tasarı ya da konuşma ile ilgili nahoş duygularla uğraşmamak için ertelemeye girişiyor musunuz?

 

Bu davranışa çoğumuz aşinayız. Sizin için ertelemeyle ilgili olanlar hangi duygular?

 

·       Teması koparma stratejileri olarak suskunluk ve içe kapanmaya başvuruyor musunuz?

Duygusal tepkilerinizi (örneğin üzüntü, öfke ya da hayal kırıklığını kesmek) yatıştırmak ya da susturmak için suskunluğu ya da içe kapanmayı kullanıyor olabilirsiniz; bunun sonucunda kendinizden ve olasılıkla hayatınızdaki önemli kişilerden kopmak vardır. Bir açıdan bu nihai kaçınmadır fakat hiç de duyguların ortadan kalkması demek değildir. Sadece onları tanımadığınız anlamına gelir. İçlerinden geçerek deviniminizi sürdürebilmek için onlara seslerini nasıl geri verebilirsiniz?