Pan Kitabevinde uğradığımda Işık hanım ile
Ferruh beye daha merhaba demeden raflardakine yöneliyorum. Müzisyen
anlatılarına. En olmadık zamanlarda gözlerimi ışıldatan bunlar.
Morton Feldman’ın yazılarından derlenen Sekizinci
Cadde'ye Selamlar’ı da öyle kapıp bağrıma bastım, yutarcasına okuyup bitirdim.
Morton Feldman’ı tanımamanın zerrece önemi
yoktu. Besteci (üstelik çağdaş) olması, müzik üzerine kafa yorup ruh
aşındırması yeterliydi.
Teknik dile gelince, müzik teorisini en temel
kavramlarının ak büyü gibi gelmeyeceği kadar söker oldum, devam da edeceğim.
Ama yabancısı olmadığım tek kavram olmasa bile müzisyenlerin dünyasına açlık ve
açıklık duyuyorum. Başka bir yaşamda ikamet etmek isteyeceğim bir alem orası.
Kim bilir, belki bu hayatta varlığımın ışık almaz derinliklerinde o tarafa işlek
bir geçidin bulunduğu bir alem. Yoksa bu iştahı başka nasıl açıklarsın?
Tuhaf bir iştah bu. Ona bakarsan tutkulu bir
dinleyici olmalıyım. Değilim. Tersine, günler, haftalarca müziksiz
yaşayabilirim. Yapılı müziklere lekesiz bir açıklıkla yaklaşsam da gündelik
soframın ekmeği bu değil.
Ya ne?
Müzik fikri belki. Uygulamalarından bağımsız
ama bağımsızlığı üzerimdeki etkisini, çoğaltıcılığını zerrece azaltmayan bir
soyutlama.
Ve zaten benim için her şeyin müzik olması.
Biçimin, ışığın, rengin, örüntülerin. Duyusal izlenimlerin. Sessizliğe kadar
her şeyin. Bu da içimi tıka basa müzik yapıyor -sırf ses olsun diye müzik
dinleyenlerin yanında bunalırım. Onlar sese kaçar, ben sesten o vakit.
Feldman’ın yazılarında aradığımdan fazlasını
buldum. 20. yy’ın ve New York’un göbeğinden sanat çevresine ilişkin notlar. Ama daha da önce onun ressamlardan (Jackson Pollock’tan Rembrandt’a, en yakın dostu Philip
Guston’dan Matisse’e), eski Anadolu, Yörük halılarına (evet!) Görsel olandan bu
kadar etkilenmesi (belli ki hayat onun için de ifade aracı ne olursa olsun
müzik imiş), görselliği yol gösterici, somut bir metafor olarak kullanması
çarpıcı.
Ve heyecanı! Ruhumun ışık almayan
derinliklerinden göbeğime, yüreğime kadar her katmanda nasıl da aşina olduğum o
ateş.
Kitap bana da bir müzisyenden selamlar oldu.
___
Sekizinci Cadde'ye Selamlar, Morton Feldman’ın
Yazıları, derleyen B.H. Friedman, çeviren Duygu Dölek,
Lemis Yayın, 2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder