Çıtır çıtır güz günü.
Kavurucu sıcakların ardından soğuğun nasıl
olduğunu hatırlatan ama üşütmeyen diri sabah havası.
Serince esintiye sıcak şeritler halinde karışan
kızarmış ekmek kokusu.
Taşlı toprak yollarda yürümek.
Günbatımına yakın bulutlu gökten denize düşen
ışık. Oynaşan yansımalar arasındaki akıl almaz türkuaz mavi. İçlerinde olmak.
Güneş batmazdan çeyrek saat kadar önce birden
heyecanlanan dalgalar, köpüklenen tepelerinin hemen altında camgöbeğine çalarak
ardı ardına üzerime yuvarlanışları.
Öğle denizinin, sıcak-yeşil mavi, verdiği,
sarındığım saten pelerinmiş hissi.
Su kokusunu denizde almak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder