TUTKAL OLARAK ŞİKAYET

Anlaşılır olmasına anlaşılır. Hayat pahalılığı, geçim derdi, belirsizlik, sürekli kaygı, endişe, toplumsal hoşnutsuzluk. Bu kadar el altında, güncel ve ortak olması şikayeti geçerli kılmakla kalsa iyi. Algıyı, düşünceyi, duyguyu boydan boya, derinlemesine işgal etmesine geçit verildiğinde deli gömleği kadar sıkılaşıyor, sınırlandırıyor.

Geri kalanı boğan, gıdasını, nefesini kesen bir ayrıkotu, şikayet.

Aklın fikrin ona takılıp kalması bir şeye de çare olsa.

Olmuyor. Gözü karartıp ufku daraltıyor, çözümlerin belireceği zemini, berraklığı donuklaştırıyor.

Orada da durmayıp insanın dağarını baskı ve tekeli altına alıyor. Dışına çıktığında yadırganıyor, kınanıyorsun.

Ama o zehirli doğası ne de tatlı. Kolay. Bitiştirdiği insanları nasıl da bir hiç değilse yalnız olmadıkları hissiyle, yanığı üfler gibi avutuyor.

O da olmasa topluluk olma hassası hepten yitecek sanki.