İYİLEŞMEK

Kalabalık şehirde yürüyorum. Alçak bir duvar dibinde önlerinde küçük yuvarlak masalarla yan yana iskemlelerin yanından geçerken (biri hariç hepsi boş), sondan ikincisinde oturan adam dikkatimi çekiyor. Kıvır kıvır yağlanmış saçlı, otuzlarında, esmer. Koyu renk gömleğinin üst düğmeleri açık. Elinde kalın bir kitap. Gözüm başlığına gidiyor: İYİLEŞMEK. Güya okuyor ama güvercin yemlenir gibi, başı bir iki saniye kitaba eğiliyor, sonra bitmek bilmeyen tiradına dönüyor. Kim olduğunu merak etmediğim birine konuşuyor ama söylediklerinin ateşinin muhatabıyla bir ilgisi yokmuş gibi görünüyor. Kitaba dala çıka sesi yükselerek “Ben ALLAH İÇİN yaptığımda..” gibi şeyler sıralıyor. Önünde dikdörtgen bir kara kutu ve namlusu yassı, iri bir tabanca.