Beklemediğim bir anda "Bende anksiyete kronikleşmiş" dedi, çayına şeker ister misin der gibi. “Depresyon da var.”
Sesi sönüktü. Enerjisi,
gevşek dokulu karartma perdesi gerilmiş pencereden süzülen günışığı gibi.
Yürürken bir canlılık
geliverdi. Ortalık yerden:
Tuhaf değil mi, dedi, “En
sevdiğim hayvanlar balinalardır. Bir de filler.” Durdu, ekledi:
“O koskoca gövdeleriyle ne
güçlü görünürler oysa ne zavallıdırlar.”
Psikolog olsam bu
yansıtmaya kaç seans ayırırdım? Onun yerine başka sözcük önerdim:
“Zararsız?”
“Zararsız, evet!”
“Masum?”
“Masum!”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder