Kadıncağızın sesi çirkin, avaz avaz. Süresiz misafir. Burnu dibindekilerle bağıra çağıra konuşarak sabah sessizliğini tuzla buz ediyor.
Küf kedisinin yavruları
serpildi, bir de güzelleşti. Kadının sundurma çatısında güneşleniyor, annelerini
orada bekliyorlar.
Kadın kedi düşmanı. Cırlak
bir çığlığın ardından Allah belanızı versin! diye haykırdığında, bir hayalim,
lambadan süzülen Alaaddin misali sessizliğimin içinden yükselerek elini beline
dayıyor ve
“Hanım, hanım!” diye gürlüyor.
“Onlar senden önceden
burada. Anneleri buralı. Belanın adresini düzeltiyor, gönderene yolluyorum.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder