Kayıtlar
Biletimi aldığımda gişedeki adam bir de kimliğimi istedi.
“O neden?”
“Rehber ses cihazı için.”
“İstemiyorum ki.”
Cevabımı beklemeden aletlere uzanmış kolu havada kalakaldı.
Onu belki de görünümümle bağdaştıramadığı reddimin bir anlık şaşkınlığıyla bırakıp iştahla salona girdim.
Daha az cahil olmak, bilgi edinmek istemiyordum. İstediğim düzensiz, sırasız, alt alta üst üste izlenimler edinmekti.
Hangisinin nelerle bağ kuracağı kestirilemez, çakıp sönen izlenimlerin loş sergi mekanında sırf kendi kafamda görülen bir kamp ateşi tutuşturması.
Tutuşturdu da.
Fotolar için:
https://picasaweb.google.com/118198168542066911108/RonesansNSRlar?authkey=Gv1sRgCLTC_oi1_t_V9wE#
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder