Sağım solum, burnumun dibi, gerimin altı tadilat, yanım deşili bahçe. Çuvallar, malzeme, hıltiler, balyoz, bağrış çağrış, toz toprak. Ufukta bir zıtlaşma.
Ama bugün Pazar. Hepsinin
birden haftalardır ilk kez ara vereceği tutmuş, uzaktan bir radyo sesi, bir
horoz, iki kuş, bambu rüzgar çanını takırdatan esinti ile nicedir ilk defa gün
yüzü gören çamaşırımı kurutan puslu ekinoks güneşi.
Derin bir huzur.
Sadece o.
Gerisini geldiğinde
düşünürüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder