Biri seni çileden çıkardığında onda yansımalarını aran.
Olmaz deme; ben hiç o kadar düşüncesiz, sarsak, savruk vs
değilim!
Yansıma bu. Kırınıma uğrar, bölünür, parçalara ayrılır,
olmadık yüzeylere düşer. Belki söz konusu durumda değilsin. Ama ya hayatın
başka alanlarında?
Didiştiğinin kendin, karşındakinin de bir yansıtıcıdan
ibaret olduğunu idrak etmek omuzlarından ne büyük yük kaldırıyor.
Gerisi, koyverdiğin soluğunla birlikte açığa çıkan derin
bir rahatlama ve geliveren anlayış, şefkat.
Kendine ve diğerine karşı.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder