AMA..

.. Şu da var ki gönül gözüyle bakmak yapılan, edilen değil, olan bir şey. Koşulların denk gelmesi, hizalanmasıyla bir lütuf gibi, kendiliğinden. Reçetesi yok. Dar benliği bırakayım olsun demekle olacağı da. Tersi. Sımsıkı tutunduğun, o da sana asılan benliğin, ancak bundan sonra gevşeyip çözülebiliyor.

Sadece iç tarafından açılan bir kapı bu. Dışarıdan zorlamak nafile.

O vakit neden sözünü etmeli?

Başka bir oluşu, duyuşu hatırlatmak için herhalde.

Önce kendine.