TUTUM

Kıtlık ayarında yaşıyorum. Ödün vermediğim sağlık. Onsuz yapabileceğim hemen hiçbir şeye para harcamıyorum. Çemberim elime geçen maaşlar.

Tutumluluk bir nefis terbiyesi pratiği.

Değişiklik, çeşitlilik, renk için kuruş harcamasam da olur. Kitaplarım, doğa, kendimce tefekkürlerim, flütlerim ile bunların kökü bende.

Pandemiyle başlayan yüksek öğrenimin lisansüstü devamı bu ekonomi darboğazı. İş, hiçbir azalma duymadan dış kaynaklara bağımlılığını azaltmak. Sonucu mahrumiyet, mağduriyet değil, kendine yeterlik duygusunun kuvveti oluyor -ya da belki de bu sonuç değil, başlangıçtır.