Kayıtlar
Piyanist Connie Crothers, cazda emprovizasyon hocalığı deneyimi
üzerine kendisiyle yapılan söyleşide bu işe hayretle başladığını anlatıyor. “Kapımdan
girenlerden biri diğerine benzemiyordu.” İnsanlar arasındaki farkların
derinliğinin bilincine o zaman varmış. “Tek ortak noktamız olsa olsa müzik
aşkımızdı.”
“Birinde işe yarayan öğrenme biçimi başkasında yaramıyor
ya da ters tepiyordu. Dahası, birinin bu sefer yararlandığı bir şey ertesi
hafta anlamını kaybedebiliyordu.”
Bu bir yöntem izlemesini olanaksız kılmış.
“Elinizde dayanak alacağınız hiçbir şey olmaması çetin
bir sınav. Ama ödülü de o oranda büyük."
Araya önceden tasarlanmış düşünceleri, metotları sokmadan
öğrenciyle insan insana iletişim kurmayı, öğrenciyi de kendi içindeki yaratıcı
nüveyle temasa geçirmeyi bu süreçte öğrenmiş.
Aklın, duygunun tüm kırılganlığı, çıplaklığıyla an’a
açılmak işte.
Caza da, emprovizasyona da, hayata da bu yaraşır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder