8 Mart 2014 Cumartesi

CUMARTESİ SABAHI YAĞMURDA KENDİ KENDİME

Bir kez işi bitmiş ya da faydasız vb olarak kodlanmış kavramları rafa kaldırma. Sözgelimi kendine hakim olmayı bir dönem, belirli bir çerçevede zorbalık addetmiş olabilirsin. Ama açık bırak ki başka koşullarda anlamlı, işe yarar bir tutamak, basamak olabilsin. Ya da tersi. Artık anlamı olmayanı sal. Ne kadar uzun zaman yerli yerine oturmuş, öylece iş görmüş, hayatta bir nirengi olmuş olsa bile her şey çözülüyor. Anlamını yitiriyor. Sonra başka bir çerçevenin, bakışın bileşeni olarak yeni bir cümlede yerini alıyor.


Dikkatini kavramların kendisine değil, bağlama ver. Böylece aslolanı gözden kaçırmamış, akışın önünü sabit değer biçmelerle kesmemiş olursun. (Zaten kesemezsin, bütün kesebileceğin olanı değil, onun şişmiş konservesini gösterecek bakışın olur. Onu pekala dondurabilir, kaya gibi sağlam bir temel bilebilirsin. Ve ayvayı er geç yer, sonra da sıkıntının, boğuntunun sebebini yattığı yerden başka her tarafta arar durursun.)

.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder