BİZİM GRUP

İyi ki sularımız durulur olduğunda yeniden bir araya gelmişiz diyorum.

45’inde!

Tempo değişir, geçmişe yer açılmaya başlarken.

Sınırsız olanaklar varsayımı yerini kısıtlı kaynaklar gerçeğine bıraktığında usul usul.

Gözler, daha daha elde edileceklerden elde edilmişlere çevrildiğinde.

Kıymeti artık bilinebilecekken gönülde bir vakit yer etmiş olanların.

Birbirimizin hamurlarında yer aldıklarımızın.

Okul arkadaşlarının.

Beş yıl oldu.

Bir araya gelişin uçucu bir heves olmadığını ortaya koymaya yetecek zaman.

Beraberimizde getirdiğimiz sivriliklerimiz, cilalanmak üzere tambura konup çevrilen-çevrilen yarı değerli taşlar gibi, birliktelikte törpülendikçe törpüleniyor. Ahengi orasından burasından dokumayı bir arada olmaktan öğreniyoruz. Ayıklanan ayıklanıyor. Daha da hoşu, ayıklanmayan da kabulümüz; kattıkları kadar çeri çöpü ile de farklılıklarımız.

Ortak bir noktamız varsa, bu kadar çok telden çalıyor olmamız herhalde.

Bir de insanı insana bağlayanın benzerlik değil, bambaşka bir şey olduğunu artık adını da koymaya başlayarak bilmemiz.

İyiliği güzelliği oynamıyoruz. İyi-güzel oluyoruz aramızdan akan sevginin kabulüyken.

Kanın ne halde gelirsen gel. Tak damarına bu ortak duyguyu, hakiki temasla arın, çık!