ADNAN ÇOKER

Görmeyeli uzun zaman olmuş, karşılaştığımdaysa bamtelimi titreştirmiş resimleri şimdi nasıl algılayacağım merakıyla da gittim Adnan Çoker retrospektifine.

Bana tam da Bach’ın biçime, renge damıtılmış hali gelmişti.

Boşluk duygusunu olanca yoğunluğuyla veren siyah üzerinde armoni geometriyle, melodi –sözün çoğunu bu ikisine bırakarak- degrade renklerle dile gelmiş gibi.

Bach’ı akışının özüyle tek bir anda seyretmek..

Aldığım haz değişmemiş. (Sadece tuvaller bir tür zaman aynasına dönüştü; o vakitler karşılarında duran benle şimdiki arasındaki farkı özlerindeki yalınlık, doğrulukla yansıttı. Çarpıcıydı.)

Salona girdiğimde Bach’ın Orkestra Süitleri çalıyordu. Ardından Çello Süitleri başladı.