Yol kenarına bırakılmış bir arabanın yanından geçiyordum. Bir kaza artığı. Gözüm kaportasından çökmüş tavanına, oradan da bitişiğindeki adam ve eline kaydı. Genç bir kargaya uzatıyordu. Kötürüm arabanın tepesinde kalmış, belli ki uçamıyor. Yanında bir kap su. Adam (genççeydi oysa) sabırla avcundaki yumuşatılmış ekmeği uzatıyor, hayvana konuşarak güvenini kazanmaya çalışıyordu. Karganın parlak, sabit gözü. Üçüncü denemesinde geri çekilmedi. Dördüncüde ekmeği bu merhametli insanın avcundan alacağını kestirerek yoluma devam ettim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder