Kayıtlar
Neler yapıyorsun, diye sordu arkadaşım, günlerin nasıl
geçiyor?
Hep aynı şeyleri ama öğrenme, anlama iştahıyla yaptığında
görünürdeki tekdüzelik, güveç içindeki ruhunu usul usul pişiren kısık ateş
oluyor.
Kaçmadığın, kabullendiğin, çoğunlukla barışık olduğun
kısıtlamalar da.
Sabır, tahammül, ötesine geçme arayışı güvecin yağı,
tuzu.
Dikkatini çelecek bir şey yok. Kendinle ve babanla karşı
karşıyasın. Su yüzüne çıkmaya bıraktığın tüm hamlıklarınla baş başa. Zoru
kolayı, aydınlığı karanlığı ile ne isen ondan başlayıp keşfe çıkıyorsun.
Elindekini şurası burasından yontuyor, gerisini zamana, hayatın kısık ateşine
havale ediyorsun.
Hep aynı şeyleri yapıyorum, dedim. Ama hiç de aynı
kalmıyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder