Bu hareketin bence en temel kazanımlarından biri,
empatinin kitlesel olarak uyanışı oldu.
Başbakanın Reuters muhabirinin sorularını teğet geçişini
bir kez daha izlerken düşündüm. Empatiden yoksun birine tepkiyi anlatmak, renk
körüne can eriğinin mavi olmadığını anlatabilmek kadar umutsuz.
Gönül açısından bakarsak yaşadığımız günler ısınan,
yumuşayan, açılan yüreklerin soğuk, katı, sert ve kapalı bir gönül kapısına
çarpması da değil mi? Öyle sert ve kapalı ki anlamış gibi bile yapamıyor.
Açılan yüreklerin kararlılığını yitirmeden mizahla
tatlılaşan diline hiç değişemeden verilen karşılığın tekrarında değişebilmek ve
değişememek nasıl bir tezat oluşturuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder