YAŞAMIN GÖRDÜĞÜ DÜŞ

Rüyalar dosyasından.

Gece, uykuyla uyanıklık arasında aklımdan geçenler:

Avustralya kaplanı rüyasını unutmamaya çalışıyordum uyku arası. (Ama tam uyanıp yazamıyordum da.) Buz gibi, diye geçti aklımdan. Dolaptan yeni çıkmış karlı bir buz parçası gibi -hatıra- sonra eridikçe eriyor.. Zaten (??) savaşlar nasıl asker yaratırsa Tanrı fikri de tanrılar yaratıyor..

Sonra:

”Ben de gelip geçeceğim, Yaşamın gördüğü bir düş gibi..”


(Dün denize girerken denizanasını seyretmiştim. Suya sarkıttığım ayaklarımın ucunda dört “düğmesi” ile uzantısı ışıl ışıl, çeperini büze aça yüzüyordu.. Martılara baktım. Hepsi de geçip gidecek, dedim, buna itirazları da olmayacak -onların sadece düğmeleri, başlarını geri atıp çıkardıkları çığlık, büze-aça yol aldıkları çeperleri var. Fazla olan da geçip gitmeye itiraz zaten.)