AMA..

Kasa kuyruğunda önümdeki yaşını başını almış hanım, aldıklarını telaşla torbaya doldururken yanındaki ufak oğlanın “Arkadaşlarıma..” diye mırıldandığını işitmedi. Oğlanın bilmiş yaştaki ablası işitti.

“Saçmalama! Okul tatilde, ne arkadaşı!”

Oğlan, öfkesiyle nefesi ayrı düşmüş, tıkanıp patlarca:

“Okula gittiğimde!!” dedi.

Kasiyer sevecendi:

“O zamana çok var. Bayatlar bunlar..”

“Ama arkadaşlarıma vericem ben!.” dedi oğlan yine.

Yaşlıca hanım, bir kutu cipsi torbaya koymuştu, ikincisini gördü:

“Bunu ben mi almışım?!.”

Oğlanı gösterdiler hep birden.

Kadının acelesi vardı, fazla kutuyu hoyratça beriye koydu. Torbaları toplarken,

“Okul kapalı oğlum, arkadaşlarını görmeyeceksin” dedi.

Oğlanın yüzündeki kesintiye uğramışlık ifadesi yaşından çok çok büyüktü.